Susmaktan korkan insan!
Ortam sessizleşince herkes gerilir.
Kuru gürültü olsun ama olsun bir şey… bu nedenle
televizyonlar hiç kapatılmaz ev oturmalarında bile, iki lafın belini kırmaya
gitmişsindir oysa, ya tv açık ciyak ciyak ya önünde bir kase çekirdek çıtla
dur.
Ama ev oturması değilse konu, bir karşılaşma anı ise, yeni
tanışan insanlar, flörtleşen birileri, birbirinden hoşlaşan iki kişi, ateşle
barut, şeytanla melekse konu, o zaman işler değişiyor işte.
Susmaya tahammülü olmayan insanlar hep kendilerini
gizliyorlar aslında, çok konuşana lafım yookk, sessizliğe tahammül edemeyene
lafım var.
Ortamı koklamasın kimse, algıları devreye girmesin, hep bir
harala gürele, gerçekler ortaya çıkmadan lak lak ver gazı yokuş aşağı
muhabbetler.
Sessizlik dinginlik bazen, seni ve onu kendi haline
bırakmakta güzel, iteleye iteleye gitmez ki ne dostluk, ne aşk, ne sohbet,
iteleye iteleye davarlar gider memlekette o da itilmek istemez.
Sen gel beni dinle arada kısa cümleler kur, kaşınla gözünle “he”
de, bedenini yakın, ağzını güleç tut ama korkma iki susmaktan bir de bunu dene!
Yorumlar
Yorum Gönder