derya kılıçalp

herkes başka bir şeyler anlatıyor hakkımda... her biri kendinden emin! her biri elinin altında, avcunun içinde, aklının bir yerinde tuttuğunu zannediyor beni! tutulmaz görenler var bir de... tutamayanlar var bir de... tutmak istemeyenler var bir de... tutamayan, tutmayan,tutmak istemeyen, tutulamayanlara, tutuluyoruz bu gece...

aşığa mektup yazar aşık bir elinde kalem bir elinde rakı… aşığa beddua okur aşık bir elinde aşığının resmi bir elinde rakı… aşığa methiyeler düzer aşık bir elinde aşığının resmi bir elinde rakı… aşığa özlem duyar aşık bir eli kalbinde bir eli rakıda… aşığa küfreder aşık ağzında aşkı ağzında rakı… aşığın gözlerine açılır aşık sandalı rakı küreği rakı… bir aşka düşer aşık rakı da rakı…

bir deniz tutması gözlerin, kolların dalgalarda çırpınan sesleri bölüyor, boynuma dolanmış bir halatın bir miktar izi, birazcıkta anısı duruyor, seni istesem de göremiyorum.

hiç bir toprak aynı değildir ve yine hiçbir toprak farklı değildir birbirinden… aynı değildir; başkadır kokusu, rengi, verimi. farklı değildir; istenirse kurulur üzerinde milyonlarca  yaşam. ve toprak için tek gerçeklik ; hiç kimsenin kanıyla  kendi rengini bulmadığı ve hiç kimseye ait olmadığıdır. 

hey canına yandığımın aşkı of dalgalanan deniz gelsin rakı gitsin keder çarpsın rakı vursun efkar hey canına yandığım zevk of koya koya esen rüzgar…

seslerin çınladığı duvarları yıktı ruhun, taa içime daldı ruhun, yankılarında kayboldum.

koşturmacada bulunca seni, nerde tutacağımı şaşırdım, durdum olmadı, koştum çoğaldı.