derya kılıçalp

bu ırkçılık ve kin seni sadece pisliğin teki olmaya götürür mide bulandırıcı ve de tiksinilecek bir şey olmaya

kim sevmez sonu mutlulukla biten rastlantıyı ve kim sevmez soğuk havalarda kömür yerine konyak dağıtan iktidarı kim sevmez aç karnını pastayla doyurmayı ve kim sevmez  ekmek bile alamazken pasta almaya yetecek zammı yapan iktidarı kim sevmez istemeden vereni ve kim sevmez hiç istemeden hep veren iktidarı

kapıları kapamış gözlerim sana acılarını sokaktan koşarak getirmiş ayaklarım bir battaniye altında parmaklarım oysa sözlerimin niyeti kırmak değildi seni bir saksıya ektim ellerini büyüdükçe saracaklar bedenimi

Sözlerini sevdim bu şarkının sen mi yazdın? bana söylemediğin her şeyi buraya mı sakladın? oysa romantik, oysa insan, oysa düşünen bir canlı mıymışsın? meğer gizlemek için ne kadar da uğraştın. senin mi bu sözler? ne kadar da sevdim; elim kolum bacağım demişsin hisliymişsin, "basit" dediğin her şeyi sen de yaşamış, görmüş geçirmişsin, meğer sen de bizdenmişsin!

sen varsın yalnız geri kalan her şey ne kaldıysa işte onlar hepsi birden bir yalan dolan aklıma dolanan sen varsın burdasın

hep anlasın isteriz insanlar bizi biraz yakınlık ve huzur

içim ağır ruhum hafifleyerek çöküyor çıkamıyorum ayrı ayrı yerlere  birlikte düşmüş ikizlerin  can kavgası kelimelerim

beynini kemirmediğim için memelerine ağzımı dayayıp zorla süt gelsin diye dişlemediğim için saç köklerinden kürler kanından yüzüme maske yapmadığım için seni sevmediğimi mi sanıyorsun seni sevdiğimi göstermek için seni yememi mi istiyorsun

bir çamur deryasında aramızda onlarca kişi varken değdi bakışlarına bakışlarım yüzünden ellerine doğru düşen gözyaşlarını gördüm sen gittin gittin geldin bir karanfil oldun kimi kimi çocuk oldun kimi yok

daha yazacaklarım vardı merileyla anlatacaklarım vardı sana masamızda hep bir tabağın aramızda hep bir yerin vardı bir veda konuşması yapmadan gittin biz değil ama prensesin biliyor muydu gittiğini yoksa kendi kendine mi buluverdi sensizliği merileyla merileyla daha soracaklarım vardı nasıl görünmez olabiliyordun

o gece yağmur yağıyordu sen hem beni hem onu istemiştin o gece yağmur yağıyordu o hep senin olacak sanmıştın gök gürledi şimşek çaktı ama o hep senin olmadı sonra sen beni düşündün gök gürledi şimşek çaktı ve ben senin olmadım

hiç umurumda değil biliyor musun nereye gittiğin ne yapıp ne edip sonunda yine dolaşıp geldin biliyor musun hiç umurumda değil ne yediğin ne yemediğin öyle haksız bahçeme girdin daldın dağıttın tarumar ettin ki biliyor musun hiç umurumda değil

bu akşam ve her akşam seni kaybetmek istemiyorum aşklardan bahsedelim biraz sana gözlerinden çok etkilendim dedim bu mavi bu derinlik başka hiç bir yerde yok dedim bu gece benle mi yatmak istersin bu adamla mı dedim benle geldin sana aşık oluyorum galiba dedim kaçtın hem de öyle bir kaçtın ki sen bile ne yaptığını kavrayamadın canın sağ olsun ama demem o ki aşk sadece aşık olanın derdidir aşık olunansa bir an önce aşık olmak derdindedir bu gece sen de kayıpsın sabahlar neylesin

bir anlaşma yapalım hem dostluğa hem rakı masasına dair arkadaşlığın dostluğun sohbetin muhabbetin konusu başka insanların özel hayatlarını çekeleye çekeleye don lastiğine çeviren dedikodu olmasın anlatacak bir şeyimiz yoksa milletten gayrı birbirimize biz de olmayı verelim ama bırakıp geliyorsak don lastiğini donda o zaman masamızda bir sen olalım bir ben bir de aslan sütü büyüğünden