derya kılıçalp

ama yalan da birinin gerçeği ayrıca bazı gerçekler de yalan

çok pis yaramazım dilimi çıkarır kulaklarımı kepçe yaparım zıplarım atlarım

insan ya aşık olmalı ya sarhoş

demek korkutmuşum seni ama niyetim bu değildi hani niyet her şeyden daha önemliydi ya benim niyetimde de adalet dürüstlük özgürlük ve cesaret vardı sana uymadıysa bunlar korkman normal

bahara yaslamışsın sırtını ama gün döndü artık seller geldi hortumlar

nisandır mayıstır eylüldür ekimdir aylarım her karşılaşmadan her uçuşmadan yeni bir mevsim yaparım tenden

değişsek mi hallerimizi hallenmelerimizi bahar anca geldi şimdi şimdi yaylar gevşedi

bir müsait zamanında buluşalım mı ağaçların gövdelerine sarılır yasak elmaları ısırır kovulduğumuz yere barış getiririz

zamanı yavaşlatmaya ihtiyacın var biraz içinden biraz dışından bakmaya koşturuyorlar seni bizi hepimizi deyince bozuluyorsun kaçırıyorum sanıyorsun asıl koştukça kaçırıyorsun

kasık kılının kimine erotik geldiğini duyduk am biti olmaya meraklı da çok ama göt kılı olma sıfatıyla gurur duyanı ilk defa duyuyoruz

bugün değil şimdi değil yarın değil ne zaman

şuan acilen uzun zamandır bu ülkede olmayan adalete ve eşitliğe ihtiyacımız var

artık oturduğun o sandalyeden kalkma zamanı gelmedi mi beynini kullanmak işe yaramak ister misin

çılgınca dans etmek istiyorum yağmur sırılsıklam olmak ve kendini tamamen temizlemek için değildir de nedendir

bir niyet okuma tezgahında adı sadece halk olan insanları dokuyorlar nereye serecekler onları

sokağa çıktım kahveler ve mahalleler arasında küçük tabureler ve şişman bardaklar üzerinde dolaştım seninle konuşamamaktan aklımı sokakta bıraktım

biz seninle neler hayal etmiştik gelecekten neler istemiştik hayattan beklemiş miydik umutlanmış mıydık daha çok inatlaşmıştık sanki ölümden korkmamıştık sabır ve isyandan dirilmiştik sanki bugün de öyle bir gün