derya kılıçalp

gelip girmediğin bi aklımız kaldı ona da senin alet yetmez be

sevişe sevişe akşam oldu sevişe sevişe sabah ola hayrola

merhametin tanrının bütün çocuklarına eşit yakınlıkta günahların şeytanın azaplarına komşu bütün çiçekler dökülür ağlarsan

sıcak bir yatak ahtapot gibi bir kadın kötü değil çekici dört bir yandan sarmış kalbi aklı kolları ve gözleriyle

gemi gibi bir adam güvenli bir güverte iskele sancak ve kırmızı bir ışık yolumuzu aydınlatıyor

bitercesine yoluna girdi her şey dertler bitercesine doğdu gün

kaburgalarımın arasına sürekli tatlı tatlı kaşınmak isteyen bir his gibi yerleş kıpraştıkca zevk ver

iki yanak bir avucun içinde hangi iki yanak hangi iki dudak hepsi şahane

erkeklerin gücünü canavardan aldıkları kompleks dolu öfke dolu sesleri her geçen gün daha da yükseliyor sokaklarda

ne kapından ne gönlünden içeri yalnız soluksuz bakışlarından içeri girilesi bu soğukta

bakla başlar bilkiyle biter bütün nasihatler ama hiç biri duyulmaz

gitmekle bitmeyecek bu kurak bedenli coğrafya ya bir damla göz yaşı ya da sonsuz özgürlük olacak

bir ülkeden bir ülkeye bir kıtadan bir kıtaya gidip gelememek gibi masanın öbür ucunda sen varken sohbet

bütün kabalıklarını anlaya bilirim ama haksızlık etmelerini kabul edemem

daha ne kadar acıtacak gözyaşlarımızda ki tuzun derinliği ve daha ne kadar yalvar yakar olacağız gözlerimiz göğe doğru

telaşlarımız örtüşmedi niyetlerimizin günahı yok tenlerimiz depreşmedi gözlerimizin günahı yok dertlerimiz kesişmedi bu da ortak günahımız