derya kılıçalp

Yıllarca özel sektörde çeşitli birimlerde çalışan ve yönetici pozisyonundan emekli olan Murat Ürüm , uzun bir süredir STK’ların iç mekanizmalarının güçlenmesine gönüllü olarak destek veriyor. STK’larda kariyer başlığının konularından biri olan özel sektör, STK karşılaştırmasında kendisine sorduk. 1-     Özel sektör ve sivil toplum kuruluşlarının arasındaki farklar ve benzerlikler nedir? Fark; özel sektörde kar amacı çok baskın, STK'da ise sosyal fayda yaratmak ana unsur. Benzerlikleri de var bence; her iki sektörde de yönetim kademesinde gelişmiş egolara rastlanabiliyor. Hedef ve strateji gibi konularda her iki sektörde benzer yaklaşımlar kullanıyor. 2-     Bu farklar ve benzerlikler birlikte iş yapmak konusunda nasıl değerlendirilebilir? Özel sektörün "sadece ve daha çok kar" bakışı sivil toplumun çevreci, insancıl, sorunlara duyarlı yaklaşımı ile birleşirse uygulamada "sosyal girişim" dediğimiz iş modelleriyle çok hızlı, v

Çoğumuzun evinde, yakın çevresinde sonuçlarını deneyimlediği, çoğumuzun da durup biraz düşününce fark edeceği bir durum “yaşlılık psikolojisi”. Yaşlı nüfus olarak kabul edilen 65 ve daha yukarı yaştaki nüfus 2019 yılında 7 milyon 550 bin 727 kişi oldu. Yaşlı nüfusun toplam nüfus içindeki oranı ise 2019 yılında %9,1'e yükseldi. Bu verileri düşünerek bir hatırlayalım, bu yaş grubunun yaşam koşulları için birey ve ülke olarak neler yaptığımıza bakalım. Sivil toplum alanında, sosyal hizmetlerde, ülke politikasında, üretimde, günlük yaşam içinde açılan alanlarda ve yaratılan fırsatlarda sınıfta ne durumdayız, bence sınıfta kalıyoruz. 65 yaş ve üzeri nüfus için sağlık, barınma, eğitim, adil gelir, sosyal yardım gibi birçok konuda politikaları gözden geçirmek ve eylem planları hazırlamak elzemdir. Bunları kamu maliyetini artıran sebepler olarak görmekten vazgeçilmelidir. Şu Koronavirüs günlerinde, 65 yaş ve üzeri grubun ısrarla dışarıda olmak istemesi bir

... Buna rağmen birçok kurumsal yapı içinde geri bildirim mekanizması sağlıklı bir şekilde işlemez. Bunun en büyük nedenlerinden biri yöneticilerin geri bildirim vermek konusunda çok zorlanmalarıdır. Kime neyi nasıl söyleyecekleri, geri bildirim karşılama konusunda nasıl mentorluk yapacakları, geri bildirimin sonuçlarını nasıl yöneteceklerini bilememeleri çekimser davranmalarına neden olur.   Bir geri bildirim süreci işletmek yerine “her şey yolunda bir sorun olursa ben sana söylerim” kadar yüzeysel bir yaklaşım sergilemeleri durumu daha da zorlaştırmaktadır. Sonuç olarak da yöneticiler yöneticilerinden geri bildirim alamıyor, yöneticilere bağlı çalışan ekipler yöneticilerinden geri bildirim alamıyor, çalışanlar denkleri arasında geri bildirim alıp veremiyorlar. Sevindirici olan şu ki geri bildirim alıp vermek öğrenilebilir bir şeydir. Geri Bildirim; öğrenme ve gelişmeyi tetikler, kabul görme, onaylanma ihtiyacımızı karşılar. Geri Bildirim; gerçek ve adil olmalıdır.