Arka duvardan bir ses geliyor. Orada süren bir hayat var,
sesler sana yaşanılan keşmekeşi getiriyor, duyuyorsun. Sevmekle, kalabalıkla
acıyla karışık…
Yan döşekte, yorgan altında, kaçak güreşir gibi sevişirken
anası babası, yer döşeğine kulağını gömen çocuklar gibi duymamak için
süzülüyorsun kendi içine.
Ama yan ev tepişiyor apansız, analar babalar güreşiyor kaçak
maçak, adına kiminin sevişmek dediği arbedede, yıkıyor seni her türlü; yan ev,
yan döşek yıkıyor derinden.
Kime alan açayım desen duvarlarını yıkıp, seni bir kaosun
içine sokuyor.
Seni bir yorganın altına alıp kaçak maçak becermek istiyor.
Ama hani herkesin özeli vardı duvarlara gerek kalmadan,
duvarları yıkan özeller vardı hani beraberinde seni de yıkan.
Arka duvardan, yan döşekten, komşundan, ailenden, aşkından,
sevgilinden, dostundan, arkadaşından, içinden sana doğru bir yıkım geliyor,
ıslığını sadece senin duyduğun yardım çağrılarının arasında kaybolduğun.
Seni bir yorganın altında, bir duvarın arkasında, bir özelin
en umumi yerinde kaçak maçak düzenli olarak düzmek istiyor birileri.
Yorumlar
Yorum Gönder