Kendine yolculuğa çıkan bir mentinin çok keyifli hikayesi!

apaçık sarhoşluk çöktü göğsüme.
daha bir yudum içmeden,
bir sevda yıkıntısı midemde ekşi ekşi.
havalar,
bahar,
insanlar,
içime attıklarım,
bir bir,

gece sabaha yazarken, 

içimden içimden bana baktılar kaldılar.
kaldık dört mevsim gibi üç beş uzuv, bir beyin, bir kalp.
kendi aramızda dönerek peşi sıra,
yanlış zamanlarda olmadık çiçekler açarak,
döküldük çürümeye yüz tutmuş, ıslağı yemiş vişneler misali.
ve oldu sabah hiç bir şey olmamış gibi...
kalktık,
bitti sarhoşluk,
ve yeniden açtık.
arsız sarmaşıklar arasında biten bir yasemin gibi.