İnsan kumaşı yırtılınca,

rüzgar almasın, hatta

bir parçası kopup gitmesin diye; bir çırpıda dikiverir kendini,

kendi kendini yamar.

Onarmasa kendini,

bulamaz o iç huzurunu.

Kendi dengesini bulmuş

her insan, en az bir kere dikmiştir kendi kumaşını,

kendi yırtığını,

Deliklere, yırtıklara

güvenmek lazım.

Her dikiş yeniden

patlamaz, bunu bilmek lazım.


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Kendine yolculuğa çıkan bir mentinin çok keyifli hikayesi!