Kendine yolculuğa çıkan bir mentinin çok keyifli hikayesi!

sitemlerini kendine sakla
acılarını ve dertlerini
gönül mutfağında
soğan doğrayarak bahaneler
arkasında ağla
kimseyi derdinle harmanlayıp
ucunu yakma
bir bakmışsın
kuyruğu sarmaşığa takılmış bir kedi gibi
yapayalnızsın iki kişi çıktığın yolda
ağla ağla da
sümüklerini de kendine sakla
sonra
bir fincan zeytinyağı
iki yumurta
bir limon için
kapı kapı gezip
kendine gönül dostu arama
kendin yüz kendin boğul
ananın rahminde
bir leğen suda boğulmadın yalnız
bunu da unutma