Kendine yolculuğa çıkan bir mentinin çok keyifli hikayesi!

arif olan gülsümsüz edemez aslında bir nisan gününde

bir nisan sevdasında gerçeği görme derdiyle iki küçük can birbirlerine sarılmışlar

hayatta belki de başka hiç kimsenin olmamasına direnmek için doğurmuşlar boylarınca

azdan çoğalalım çoktan azalmayalım diye üretmişler belki

ellerine ilk meyve bir nisanda düşüvermiş

kendi yuvarlağında kocaman gözlerle sığmamış kafatasına aklı ve bakışları bir arada

asılmış dünyaya aslı neymiş bu fikrin bu varlığın bakmış durmuş etrafına

bakmış durmuş yalnız ama hiç durmamış akıl

iki küçük can çok sevmişler onu

o kendi yuvarlağında mağrur ve dokunulmaz meyveyi çok sevmişler

onu o kadar çok sevmişler ki ona yeni meyve kardeşler eklemişler

özgür bir taka olmuş aslı kendi sevdasıyla kendi deryasında yüzen

iyi ki meyvesini yeryüzüne düşürmüş anamla babam

iyi ki doğmuş benim ablam