|
|
Evlenmeyi erteleyenler, evlenip sonra
dönenler, serbest takılanlar, yalnız geldim yalnız gidiyorum diyenler...
Başbakan bir yandan, Aile Bakanı bir yandan korumak için ellerinden gerekeni
yapadursun, klasik ailenin çatırtıları buradan çok net duyuluyor. Sayılarla
konuşmak gerekirse, yalnız yaşayanların sayısı sekiz yılda yüzde 71 artıp
2010’da 1 miyon 141 bini aşmış durumda. Single’lar hayata nasıl bakar, nerede
sosyalleşir, arayışlarına şehir nasıl karşılık verir? Bu dosyada cevapları
ucundan yakalamaya çalıştık.
Derya Kılıçalp, 38 yaşında, sivil toplum kuruluşunda çalışıyor
Ne zamandır single’sınız?
Yaşam şekli olarak çok uzun zamandır single’ım. Yedi yıldır insanların meşru bulduğu ve adını ilişki koyduğu şeye sahip değilim. Evde de dört-beş yıldır tek yaşıyorum.
Single olmak seçtiğiniz bir şey mi?
Tabii ki. Şarkı söyleyen ve albüm çıkartan birinin durumu gibi; çocukluğumdan beri single’ım. Çocukluğumdan beri yalnız olmayı, depresif bir tanım içinden çıkarttım. Tek başıma olabilmeyi bir yaşam tarzı olarak seçmek ve burada mutlu olmaktan yola çıktım. Kendi kendime yetebilmek ve kendimi keşfetmek, güzel bir serüven, güzel bir yolculuk. Tabii burada yalnız olmak konusunda bir inat ya da hırs yok. Yalnız yürüdüğüm bu yolda zaman zaman yanıma eklenen insanlar oluyor ya da ben birine ekleniyorum ama yolculuğun asıl hedefi yalnız başlayıp yalnız tamamlamak.
İnsan çiftken de kendini keşfedemez mi?
Çift olduğum dönemler de oldu, oluyor. Benim için üç dakikalık bir çift olma süresi de vardır, üç senelik de. İnsan doğasının, üreme dışında, çift olarak yaşamaya müsait olduğunu düşünmüyorum. Çift olmaya karşı değilim, sadece bunu bir yaşam şekli olarak seçmiyorum. Dönem dönem iş sahibi, dönem dönem işsiz, dönem dönem aşık, dönem dönem aşık olmadığın gibi, dönem dönem de çift olunabilir. Birileriyle tatile gitmek olabilir bu, birlikte yaşamak olabilir. Ama bunlar hiçbir zaman yaşamın ana faktörü haline gelemez benim için. Çünkü ben özgürlükçüyüm, asıl hedefim özgürlüğün korunması.
Yalnızım diye yapmaya çekindiğiniz herhangi bir şey var mı?
Var. Ağır eşya kaldırmak. Boyun fıtığı oldum, her işimi kendim yaptığım için.
Tek başına eğlenmeye gider misiniz?
Uzun yıllardır tek gidiyorum. Grupla gitmem. Çünkü grupla eğlenemezsin.
Rahatsız edilmiyor musunuz?
Hayır edilmiyorum. Tabii ki teklifler, bir şeyler yapmak isteyenler, dans etmek isteyenler oluyor ama beden dilinin ve özgüvenin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Genelde havayı koklarım, gözlerimi kaparım, öyle dans ederim. Etrafta ne olduğuyla çok da fazla ilgilenmem.
Partner bulmak için böyle mekânlara gittiğiniz oluyor mu?
Hayır. Kendi adıma sağlıklı bulmuyorum. O riski almak istemiyorum. İkincisi de orada bulacağım insanı tanımadığım için gecemin geri kalanı çok kötü gidebilir.
Partner bulmak için bir şey yapıyor musunuz?
Yapmıyorum. Eskiden bir kursa gittiğimde etrafıma bakıyordum, bundan bir şey çıkar mı diye, tanışılabilir mi, yemek yenilebilir mi, sevişilebilir mi diye. Anladım ki öyle gruplardan bir şey çıkmaz. Bizim yaş grubumuz çok daha önyargılı. Evliler evlilerle, kedisi olan kedisi olanlarla... Zaten yalnız olana insanlar yaklaşmıyor. “Bunun bir arızası var” diye kodluyor. Zaten bu saatten sonra partner bulmak için bir yere gitmem çok anlamsız. Partner buluyor muyum? Buluyorum. Ama partner bulmak için gitmiyorum.
Nerelerde sosyalleşiyorsunuz?
Moda Parkı’nda sosyalleşiyorum. Piknik yaparken sosyalleşiyorum. Pikniği de tek başıma yapıyorum. Artık bunların başına tek başıma diye eklemeyeyim çünkü sayacağım her şeyi tek başıma yapıyorum. Tatile gidiyorum. Çok sık meyhaneye gidiyorum. Meyhanede epey sosyalleşiyorum. Hep yalnız içtiğim için öndeki, yandaki masalara dahil oluyorum. Onlar bana katılıyor. Biri şiir okuyor mesela, beğendiysem beğendiğimi söylüyorum. Doğum günü kutlanıyor. İçimden geliyorsa doğum günü kutlayana hediye veriyorum. Tatilde, markette, çiğ köftecide her yerde sosyalleşiyorum. En son, dün vapurdayken birinin telefon numarasını aldım ve kendiminkini verdim mesela.
Hiç “Keşke yanımda sevgilim olsaydı” dediğiniz zamanlar olmuyor mu?
Sonbaharın ya da ilkbaharın başladığı dönemlerde çimenlerde sevişmek istiyorum. O zaman keşke yanımda biri olsaydı diyorum. Bir de birisiyle sevgili olduğumdaki halimi seviyorum. O zamanlardaki kendi halimi özlüyorum.
Tek başına uyumak nasıl bir şey?
Tek başıma uyumuyorum ben. Çok büyük bir kurbağam var, onunla uyuyorum, peluş. Şöyle ironik bir durum var; benim evimde envai çeşit kurbağa var. Limon sıkacağına kadar... Bazıları diyor ki “O kadar çok birini istiyorsun ki bu kurbağalardan öpüp prens yapmaya çalışıyorsun.” Ben o kurbağaları prense dönüşmeyeceğini bildiğim halde seviyorum. Geceleri peluş kurbağama sarılıp uyuyorum. Teması çok severim. Söz konusu birine sarılıp uyumaksa her gece başkasıyla da uyuyabilirim. Uyumak için birini de çağırabilirim, gelir uyuruz, sabah gider vesaire. “Nereye kadar yalnız uyuyacağım” diye bir derdim yok. Aynı yatağı paylaşacağım bir sevgilim varsa bile, mümkünse iki yatak odası olsun isterim. Her gece birlikte uyumak zorunda kalmayalım.
|
Yorumlar
Yorum Gönder